Koniec kalendarzowego lata i początek jesieni to najpopularniejszy sezon na grzybobranie. Warto jednak pamiętać, by dokładnie sprawdzać zbiory przed dodaniem ich do potraw. Jakich gatunków unikać i gdzie w Poznaniu można sprawdzić, jakie grzyby są jadalne?
Co roku, z powodu zatrucia grzybami, na toksykologię trafiają dziesiątki osób. By tego uniknąć, warto pamiętać o najważniejszych zasadach grzybobrania. Jak rozpoznać jadalne grzyby? Najlepiej zabrać ze sobą atlas. Darmowa wersja dostępna jest na stronie lasów państwowych.
Bezpiecznie można zbierać grzyby o tzw. rurkowatym spodzie. Na przykład borowiki, maślaki, podgrzybki, koźlarze. Problemem mogą być gatunki o blaszkowatym spodzie. Prawdziwki i goryczki żółciowe są bardzo podobne. Niejadalna odmiana ma lekko różowy spód kapelusza. Do popularnych kurek podobne są trujące lisówki, ale różni je nieco bardziej pomarańczowa barwa i kruche kapelusze. Grzyby należy wykręcać z podłoża lub wycinać kozikiem blisko ziemi. Następnie miejsce przykryć mchem lub ściółką leśną, dzięki czemu zapobiegniemy wysychaniu grzybni.
Znalezione grzyby warto zbierać do wiklinowego kosza. Plastikowe torby mogą narazić je na pokruszenie się lub wydzielanie szkodliwych dla naszego zdrowia właściwości. Przed wejściem do lasu należy zorientować się, czy nie znajduje się on na terenie rezerwatu. Ważnym elementem grzybobrania jest także odpowiedni ubiór. Grzyby rosną najczęściej w wilgotnym środowisku, dlatego mogą przydać się kalosze, kurtka przeciwdeszczowa lub płaszcz. Należy pamiętać o zabraniu ze sobą butelki wody, termosu z ciepłą herbatą i przekąsek. W lesie łatwo się zgubić, dlatego w nawigacji warto zaznaczyć sobie miejsce parkingu samochodowego.
W Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej można odwiedzać grzyboznawców, którzy bezpłatnie stwierdzą, czy wśród naszych zbiorów nie ma trujących. Poznański punkt znajduje się przy ul. Libelta 36, w pokoju 113. Otwarty jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 17.00, a w soboty i niedziele od 12.00 do 16.00.
