Uczczono pamięć ofiar. Niemcy zgotowali im piekło w czasie II wojny światowej [ZDJĘCIA]

Dzisiaj, 10 października przypada 85. rocznica utworzenia w Forcie VII w Poznaniu pierwszego niemieckiego obozu koncentracyjnego na terenie okupowanej Polski. KL Posen, zwany także „obozem krwawej zemsty” stał się miejscem eksterminacji polskich elit oraz przeciwników politycznych III Rzeszy. Obchody rocznicowe odbyły się na terenie Muzeum Martyrologii Wielkopolan – Fort VII.

Obóz w Forcie VII uruchomiono 10 października 1939 roku. Niecały miesiąc po zajęciu Poznania przez Niemców. Miejsce to stało się największym w Wielkopolsce ośrodkiem eksterminacji, w którym więziono i mordowano polską inteligencję, powstańców wielkopolskich i śląskich, członków organizacji konspiracyjnych oraz innych uznanych za wrogów Niemiec. Szacuje się, że przez obóz przeszło około 40 tysięcy ludzi. Liczba ofiar mogła wynieść od kilku do kilkunastu tysięcy osób.

W Forcie VII Niemcy po raz pierwszy zastosowali komory gazowe do mordowania ludności cywilnej. Eksperymenty z gazowaniem rozpoczęły się już w październiku 1939 roku i trwały do początku 1940 roku. W ten sposób zamordowano między innymi pacjentów zakładów psychiatrycznych z Owińsk, Gniezna oraz Uniwersytetu Poznańskiego. Obóz zyskał miano miejsca brutalnej represji. Więźniowie ginęli zarówno w jego murach, jak i w podpoznańskich lasach, gdzie byli rozstrzeliwani.

Uroczystości rocznicowe

Na terenie Fortu VII w południe odbył się uroczysty Apel Pamięci, w którym udział wzięli m.in. marszałek województwa wielkopolskiego Marek Woźniak oraz Konsul Generalny Niemiec Martin Kremer. Wydarzenie poprzedził odczyt fragmentów wspomnień więźniów przez ich rodziny. Po apelu nastąpiło złożenie wieńców pod Ścianą Śmierci oraz poświęcenie nowo powstałej kaplicy ekumenicznej.

Obecnie Fort VII jest miejscem pamięci, w którym działa Muzeum Martyrologii Wielkopolan. Mimo że świadomość o istnieniu obozu w Poznaniu wciąż jest niska, muzeum systematycznie rozwija swoją działalność. Przyciaga coraz większą liczbę odwiedzających, w tym również z zagranicy. Ważnym elementem pracy muzeum jest identyfikacja więźniów – do tej pory udało się ustalić około 5 tysięcy nazwisk osób, które przeszły przez ten obóz.