Moraska Góra znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Meteoryt Morasko”. U jej stóp znajduje się zabytkowa aleja lipowa.
Moraska Góra znajduje się na północy Poznania. Mierzy około 154 metry, ale nie wysokość jest tu kluczowa a atrakcyjność tego otoczenia. U stóp góry znajduje się staw Zimna Woda oraz zabytkowa aleja lipowa.
Poniżej góry znajduje się zespół kraterów, które powstały na skutek upadku meteorytu. Wzgórze o tej nazwie jest najwyższym punktem ciągnącego się na północ od Poznania wału moreny czołowej utworzonej pod koniec ostatniego zlodowacenia. Jest to najwyższe wzniesienie w okolicach Poznania (wysokość – 154 m n.p.m.).
Grupa siedmiu kraterów położona jest na południowym stoku tego wzgórza, około 0,5 km na zachód od byłej wsi Morasko. Teren ten, o powierzchni ok. 55 hektarów, uznano w 1976 roku za rezerwat przyrody. Kratery owe powstały w wyniku uderzenia w ziemię odłamków dużego meteorytu żelaznego (tzw.syderytu), należącego prawdopodobnie do roju Perseidów, z którym Ziemia spotyka się w połowie sierpnia każdego roku. Moraskie kratery to jedno z największych na Ziemi skupisk tego rodzaju obiektów, zarówno jeśli chodzi o wielkość, jak i liczbę. Największy ma średnicę około 60 m i głębokość dochodzącą do 11,5 m. – informowało miasto w oficjalnym opisie Rezerwatu
Oprócz owych walorów „kosmicznych” i krajobrazowych, jest to także zabytek przyrodniczy wysokiej klasy. Większość kraterów położona jest w niegdyś typowym dla Wielkopolski a obecnie coraz rzadziej spotykanym lesie dębowo – grabowym, zwanym grądem (Galio silvatici – Carpinetum) z bardzo dobrze zachowaną florą roślin tworzących barwne aspekty w trakcie wiosennego kwitnienia. Występują tu także interesujące fragmenty łęgu wiązowo – jesionowego (Ficario – Ulmetum campestris) oraz dąbrowy świetlistej, boru i olsu.
W runie spotkać możemy wiele rzadkich i chronionych roślin takich jak lilia złotogłów (Lilium martagon), kopytnik pospolity (Asarum europaeum) itp. W zbiornikach wodnych rośnie bardzo rzadki w Wielkopolsce rogatek krótkoszyjkowy (Ceratophyllum submersum). Na terenie rezerwatu żyje także wiele gatunków zwierząt.
Oprócz ogromnego bogactwa świata bezkręgowców, na uwagę zasługują gniazdujące tu liczne gatunki ptaków (np. dzięcioł czarny – Dryocopus martius czy lelek kozodój (Caprimulgus europaeus), a spośród ssaków borsuk (Meles meles).
Źródła: pionowemyśli, poznan.pl, wikiwand
