Naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu wraz z lekarzami pediatrami z Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu zajęli się wyjaśnieniem przyczyn zróżnicowanej liczby zachorowani na boreliozę u dzieci w powiatach województwa wielkopolskiego. Ich badania rzucają nowe światło na zależności pomiędzy występowaniem boreliozy u dzieci a różnymi czynnikami środowiskowymi i kierują uwagę na potrzebę skutecznej profilaktyki boreliozy, niezależnie od miejsca zamieszkania.
Dane badawcze to zapis przypadków boreliozy u dzieci hospitalizowanych w ciągu 10 lat (2012-2021) w szpitalu im. Karola Jonschera na oddziale chorób zakaźnych. Są to unikalne dane w skali Europy. W analizowanym dziesięcioleciu zaobserwowano ciągły wzrost zachorowań.
W tym czasie do szpitala zgłosiło się prawie 200 chorych. Najwięcej z nich pochodziło z terenu miasta Poznania i powiatu poznańskiego, ale też były powiaty, w których nie zarejestrowano przypadków boreliozy (np. Turek, Kępno).
– Zastanawialiśmy się czym mogą być spowodowane te różnice i dlatego podjęliśmy współpracę z leśnikami mającymi doświadczenie w badaniu ekologii kleszczy – mówi dr Agnieszka Myszkowska-Torz, główna autorka badań i pediatra z UMP.
Zbadano liczbę zachorowań (na 100000 dzieci i na 100 km2) w poszczególnych powiatach w zależność od następujących czynników: zagęszczenia zwierząt jeleniowatych (jeleń, sarna, daniel, łoś), udziału lasów liściastych i indeksu urbanizacji czyli procentowego udziału mieszkańców miast w całkowitej liczbie mieszkańców powiatu.
– Liczba dzieci chorych na boreliozę była pozytywnie skorelowana ze wszystkimi badanymi czynnikami. To znaczy im więcej lasów liściastych w danym powiecie tym więcej zachorowań na boreliozę. Im więcej dużych zwierząt, tym częściej dzieci chorują na boreliozę. I w końcu im więcej ludzi mieszka w mieście w danym powiecie, tym więcej dzieci choruje – wyjaśnia dr inż. Anna Wierzbicka z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
Doktor Wierzbicka wyjaśnia, że wyniki dla naszego region potwierdzają tezę, że im las bardziej bogaty w gatunki drzew i roślin runa, tym lepsze warunki do życia dla kleszczy, i im więcej jedzenia (krwi zwierząt) tym liczniejsze są kleszcze i w konsekwencji łatwiej o zarażenie boreliozą. „Co ciekawe zależności te są silniejsze dla chłopców, którzy są bardziej narażeni na zachorowanie. Może to wynikać z zachowań kulturowych i ich większej aktywności na świeżym powietrzu” – dodaje Wierzbicka.
Jak zaznaczają lekarze. w świetle przeprowadzonych badań, istotne jest podkreślenie roli profilaktyki w ochronie dzieci przed boreliozą. Wyniki sugerują, że środowisko, w którym żyją, może znacząco wpływać na ryzyko zachorowania. Profilaktyka powinna być więc priorytetem dla rodziców, zarówno tych z terenów wiejskich, gdzie kontakt z dziką fauną jest częstszy, jak i dla tych mieszkających w miastach. W obszarach z dużą populacją dzikich zwierząt, szczególne środki ochrony powinny być zastosowane, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z kleszczami. W miastach natomiast, pomimo pozornej urbanizacji, nie należy bagatelizować problemu, a raczej skoncentrować się na edukacji rodziców, aby świadomie chronili swoje dzieci przed ukąszeniami kleszczy.
czytaj także: Alergicy mają problem. Co teraz pyli?
