Słowo serce nie jest tu przypadkowe. Na kilku poziomach. Muzeum Lecha Poznań faktycznie mieści się w kluczowej przestrzeni, bo przez ścianę graniczy z szatnią pierwszej drużyny Lecha. Przez drzwi możnaby wejść do tej strzeżonej i najważniejszej w meczowe dni przestrzeni.
Serce stadionu, to jednak także dlatego, że gdy przejdziemy przez bramki, dostaniemy się do miejsca które nie tylko opowiada historię drużyny od samego jej początku na Dębcu, ale także miejsca które przechowa bezcenne klubowe pamiątki, które wcześniej znikały z rozległych stadionowych przestrzeni, ale po kolei.
Mijamy bramki i zaczynamy przyglądać się historii Lecha. Klub zrekonstruował jedną z pierwszych koszulek jeszcze sprzed wojny.
Dowiadujemy się sporo o fascynującej historii konspiracyjnych mistrzostw Poznania w czasie Drugiej Wojny Światowej. Gdy Niemcy patrolowali ulice poznaniacy przemykali na murawę by grać w piłkę, a nawet zorganizować sobie miejskie mistrzostwa. Tak manifestowała się nie tylko potrzeba gry, ale i potrzeba życia, szansa na oderwanie się na chwile od wojennych realiów w pędzie z piłką, choć na ryk kibiców trzeba było uważać, by nie ściągnąć niemieckich żołnierzy.
Idziemy dalej i oglądamy pierwszą herbową naszywkę na stroju Lecha Poznań z 1957 roku, po tym jak na klubowym spotkaniu przegłosowano nazwę funkcjonującą do dziś – Lech Poznań, dalej dyplom od PZPZ za awans do Ekstraklasy z…1948 roku.
Robimy kilka kroków naprzód i oglądać możemy wszystkie klubowe herby od 1922 roku, aż po dodanie skrzydełek i obecny wygląd.
Kolejna ekspozycja to klubowe koszulki z pucharów i historie sporo mówiące o samej Polsce, tamtych czasów: „Gdy w 1982 zdobyliśmy Puchar Polski dostaliśmy premię, za którą można było kupić malucha. Rok później za mistrzostwo dostaliśmy pieniądze warte pół malucha”.
Ekspozycja fragmentów historii to jednak nie wszystko. Muzeum Lecha stara się by była to historia, którą można dotknąć. Dlatego zrekonstruowano fragment szatni drużyny i miejsc piłkarzy, tak by każdy mógł na nich usiąść i poczuć się jak zawodnik pierwszej drużyny.
Sporo jest też oczywiście ciekawostek z europejskich wyjazdów Lecha, z gry jego piłkarzy, na przykład, Bartosza Bosackiego na Mundialu w Niemczech, gdzie zdobył w meczu z Kostaryką 2 bramki i były to jedyne bramki zdobyte przez Polaków na tych mistrzostwach.
Gdy pójdziemy dalej, usiąść będziemy mogli na trybunie i kibicowskich krzesełkach, potem znajdziemy wyciszoną lektornie, gdzie kibice mogą skandować okrzyki i rywalizować na poziom decybeli.
Kawałek dalej – Robert Lewandowski. Ekipa z Poznania odwiedziła zawodnika jeszcze w Monachium i była zaskoczona jak wiele z gry w Lechu pamięta i jak dużo i chętnie o niej mówi. Historie te wyeksponowano na ekranie, na którym możemy też obejrzeć wszystkie bramki Lewego, strzelone w Lechu Poznań.
By zwiedzić muzeum Lecha trzeba odwiedzić stronę internetową klubu i za niewielką opłatę kupić bilet na jedno z oprowadzań po muzeum.
