Komisja Kultury i Nauki, a następnie Rada Miasta, będą opiniować projekt ustawy, według której trzy malarki – Tamara Łempicka, Olga Boznańska i Zofia Stryjeńska mają zostać patronkami dróg wewnętrznych na Górczynie, w rejonie ulic Komornickiej i Mikołowskiej. Czym zasłynęły w polskiej kulturze?
Tamara Łempicka
Żyła w latach 1898-1980. Była jedną z czołowych polskich malarek, reprezentującą styl art déco. Studiowała w Petersburgu, a następnie w Paryżu pod kierunkiem Maurice’a Denisa oraz André Lhote′a. W 1922 roku wystawiła swoje prace po raz pierwszy, zdobywając uznanie. Najbardziej znana jest z portretów i aktów o geometrycznych formach i intensywnych kolorach, jak słynny autoportret Tamara w zielonym Bugatti. W latach 40. malowała portrety gwiazd Hollywood i elit, eksperymentując z abstrakcją i surrealizmem. W późniejszym okresie tworzyła monochromatyczne obrazy, używając szpachli, które wyróżniały się beżowo-brązową kolorystyką.
Zofia Stryjeńska
Żyła w latach 1891-1976. Była jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystek okresu międzywojennego. Studiowała w Krakowie i Monachium, gdzie przez rok ukrywała się jako mężczyzna. W 1925 roku zdobyła cztery Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu. Otrzymała również zamówienia od Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a jej prace dekorowały wnętrza polskich statków i cukierni E. Wedla. Podczas okupacji przebywała w Krakowie, a po wojnie wyemigrowała do Szwajcarii. Jej styl oparty na folklorze i mitologii wpisuje się w polską wersję art déco. Zajmowała się także projektowaniem użytkowym, tworząc tkaniny, zabawki i ilustracje.
Olga Boznańska
Żyła w latach 1865-1940. Była wybitną malarką Młodej Polski, specjalizującą się w portretach. Studiowała u Kazimierza Pochwalskiego, a następnie kontynuowała naukę w Monachium. W 1896 roku otworzyła tam swoją pracownię i wystawiała prace w wielu miastach Europy, zdobywając liczne nagrody. W 1898 roku przeprowadziła się do Paryża, gdzie była członkinią prestiżowych towarzystw artystycznych. Jej portrety, wyróżniane na wystawach, koncentrowały się na psychologicznych aspektach modeli. Jej twórczość jest zaliczana do postimpresjonizmu, a najczęstszymi motywami były wnętrza pracowni i widoki z okna.