Wielka Sobota to ostatni dzień Triduum Paschalnego. Z tej okazji wierni zgodnie z tradycją przychodzą do kościołów, aby poświęcić między innymi jaja, mięso i sól. Jest to symbol podziękowania za łaskę.
Tradycja święcenia potraw pochodzi jeszcze z czasów wczesnego średniowiecza, choć swymi korzeniami może sięgać nawet okresu pogaństwa. Kiedyś to księża przybywali do domów, by poświęcić wszystkie pokarmy, które były na wielkanocnym stole. W Polsce nie zawsze było to powszechne – jeszcze przed II wojną światową świąteczne pożywienie święcono tylko w domach szlacheckich.
W wielkanocnych koszyczkach można znaleźć zazwyczaj osiem potraw. Najważniejszą z nich jest wykonana z ciasta, chleba lub lukru figurka baranka – to znak Chrystusa, którego katolicy nazywają „barankiem bożym”. Symbolizuje zwycięstwo życia, ale też pokorę i łagodność. Obok w koszyku znajdują się jajka – podobnie jak baranek symbolizującego zwycięstwo życia nad śmiercią, a także odradzającego się życia. Jednocześnie symbolizuje płodność. Do koszyczka wkładane są jajka ugotowane wcześniej na twardo. Zwyczaj malowania jaj ma swoje korzenie w pogańskim święcie zwanym „Jare”, które rozpoczynało wiosnę.
W Kościele rzymskokatolickim Wielka Sobota jest dniem wyciszenia i oczekiwania na przyjście Chrystusa. Od wczesnych godzin rannych katolicy adorują Najświętszy Sakrament w przygotowanej do tego celu kaplicy zwanej Grobem Pańskim. Tradycyjnie przy Grobie Pańskim czuwają ministranci i harcerze, a niekiedy również strażacy.
(ra)
