Między ulicami Wspólną, Tokarską i Rolną prawdopodobnie największe na świecie podwórko. Ma powierzchnię 8400 metrów kwadratowych i stanowi dziedziniec kolonii mieszkaniowej, która powstała w 1927 r.
Największe podwórko znajduje się w kolonii mieszkaniowej w Poznaniu. Sama kolonia to blok, który powstał w kwartale ulic Wspólna – Rolna – Tokarska w Poznaniu. Budowa została zrealizowana w 1927 r., według projektu Władysława Czarneckiego. Wzorem były wiedeńskie Arbeiterhofy – tamtejsze osiedla robotnicze, realizujące obfity program socjalny z finansów miejskich. Dzisiaj kolonia słynie z ogromnego podwórka.
Na osiedlu zamieszkały m.in. osoby wysiedlone z Łazarza, w ramach realizacji inwestycji związanych z Powszechną Wystawą Krajową w 1929 r.
Ogromne podwórko w Poznaniu
Cały kwartał zabudowano właściwie jednym budynkiem – potężnym prostokątem z wielkim dziedzińcem w środku. Blok jest trzykondygnacyjny, zróżnicowany architektonicznie za pomocą licznych uskoków, mansard i loggii, rozbijających optycznie ciężką bryłę. Na osi wschód-zachód przebito dwie bramy przejazdowe.
O tym, że przestrzeń w kwartale ulicy Wspólna – Rolna – Tokarska to prawdopodobnie największe podwórko na świecie, informują autorzy książki „Podręcznik Poznańczyka albo 250 dowodów wyższości Poznania nad resztą świata”.
Podwórko wewnątrz budynku ma aż 8400 metrów kwadratowych.
Kolonia mieszkaniowa w Poznaniu
Na terenie kolonii powstały niewielkie, jedno- i dwupokojowe mieszkania z zapleczem sanitarnym. Mieszkania na terenie kolonii były niewielkie (jedno- i dwupokojowe) z zapleczem sanitarnym. Najmniejsze były po prostu kuchniami mieszkalnymi. Interesujący był program socjalny osiedla. Czarnecki planował, na wzór Wiednia, umieszczenie na dziedzińcu dwóch budynków – pralni samoobsługowej i ochronki dla dzieci.
Tak się jednak nie stało, ale pralnie ostatecznie powstały na strychach, a dziedziniec obsadzono zielenią i zabudowano place zabaw z ławkami.
Zobacz też: To jedno z najpiękniejszych podwórek w Poznaniu. Ukryte przed wzrokiem przechodniów
