W Poznaniu odbyły się obchody 44. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego. Uczestnicy upamiętnili osoby zamordowane i represjonowane w latach 80., składając kwiaty w miejscach pamięci oraz spotykając się pod Pomnikiem Ofiar Czerwca 1956 roku.
Obchody rozpoczęły się w sobotę, 13 grudnia, od złożenia kwiatów pod pomnikiem bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Następnie delegacje udały się pod tablicę poświęconą Wojciechowi Cieślewiczowi – 29-letniemu dziennikarzowi pobitemu na śmierć – oraz pod upamiętnienia Piotra Majchrzaka, najmłodszej ofiary stanu wojennego, i o. Honoriusza Kowalczyka. Kolejnym punktem była msza święta w intencji ofiar represji w kościele oo. dominikanów.
Po nabożeństwie uczestnicy przeszli pod Pomnik Ofiar Poznańskiego Czerwca 1956 roku, gdzie odbyła się główna część uroczystości. Wzięli w niej udział przedstawiciele władz samorządowych i państwowych, parlamentarzyści, duchowieństwo, delegacje służb mundurowych, poczty sztandarowe, działacze NSZZ „Solidarność”, a także mieszkańcy miasta i młodzież szkolna.









Głos zabrał przewodniczący Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność” Jarosław Lange. Podkreślił, że zgromadzeni nie upamiętniają samego faktu wprowadzenia stanu wojennego, lecz „pamięć o zamordowanych i prześladowanych”. W swoim wystąpieniu przywołał nazwiska ofiar represji, m.in. Jerzego Karwackiego, Jana Ziółkowskiego, Wojciecha Cieślewicza i Piotra Majchrzaka, wskazując, że za każdym z tych nazwisk kryje się realne cierpienie, tortury i dramat rodzin.
– To nie są tylko daty i liczby. To konkretni ludzie i ich historie. Dzisiaj chcemy powiedzieć jasno: byliście bohaterami – mówił Lange.
Przypomniał również skalę operacji z grudnia 1981 roku – obecność dziesiątek tysięcy żołnierzy i funkcjonariuszy, czołgów oraz wozów bojowych na ulicach polskich miast. Zwrócił też uwagę na rolę młodych ludzi – uczniów i studentów – którzy w tamtym czasie, często w ciszy i bez rozgłosu, stawiali opór systemowi.
Organizatorem obchodów była NSZZ „Solidarność” Region Wielkopolska. Stan wojenny w Polsce obowiązywał od 13 grudnia 1981 roku do 22 lipca 1983 roku. Według różnych źródeł w tym czasie internowano ponad 10 tysięcy osób, a liczba ofiar śmiertelnych represji sięga około stu.










